Bojan Z u Beogradu i Novom Sadu

Bojan Z će u Srbiji nastupiti sa svojim sekstetom koji čine: Julien Lourau – saksofoni; Nenad Gajin – gitara; Martijn Vink – bubnjevi; Thomas Bramerie – kontrabas; Teodosi Spasov – kaval

Bojan Zulfikarpašić rođeni je Beograđanin, koji od 1988. godine živi i radi u Parizu, gde je vrlo brzo postao jedno od najznačajnijih imena francuske džez scene.

Počeo je da svira klavir sa samo pet godina, a već sa 20 dobija nagradu najboljeg mladog džez muzičara bivše Jugoslavije. Posle završene srednje muzičke škole, Bojan dobija stipendiju i odlazi na školovanje u Mičigen, SAD, nakon čega se vraća u Srbiju na služenje vojnog roka, gde svira u vojnom orkestru i otkriva bogatu tradiciju muzike Balkana.

Prelomni momenat u njegovoj karijeri se desio 1990. godine kada je zamenio pijanistu kvarteta Marka Burnofosea. Tada dobija nagradu za najboljeg solistu na takmičenju „Concours de la Défense“.

Bojan započinje značajnu saradnju sa kućom „Label Bleu“ 1993. godine, i izdaje debi album „Bojan Z Quartet“, koji je sniman u Njujorku, a 1995. album „Yopla!“.

Nekoliko godina kasnije, 1999. izdaje izuzetno uspešan multi-etnički projekat „Koreni“, gde poziva osam muzičara iz različitih zemalja, među kojima su alžirski perkusionista Karim Zaid, poznati makedonski gitarista Vlatko Stefanovski kao i prijatelji iz Beograda – basista Predrag Revišin i Vojin Draškoci.

Jedno od Bojanovih najvažnijih izdanja je album „Solobsession“ iz 2001. koji je pokupio brojne međunarodne nagrade i priznanja.

Kao solista, ali i sa različitim bendovima, Bojan Z svirao je na najvećim svetskim džez festivalima, kao sto su: Montreal, „North Sea Jazz“, „Paris Jazz Festival“, „Copenhagen Jazz Festival“, „Jazz in Marciac“, „La Roque d’Anthéron“ itd. Svirao je i u najvećim svetskim dvoranama kao što su „Palau de la Musica“ u Barseloni ili „Konzerthaus“ u Beču.

Francuska vlada mu je 2002. godine dodelila titulu Viteza reda umetnosti i književnosti, a te iste godine dobija nagradu Django Reinhardt za Muzičara godine, koju mu dodeljuje Francuska Džez Akademija.

Njegov peti album za Label Bleu, i prvi u trio formatu „Transpacifik“, sniman 2003. u Njujorku, označava početak saradnje sa američkim muzičarima, kao što su basista Scott Colley i njujorški džez bubnjar Nasheet Waits.

Sledi Evropska džez nagrada ( Hans Koller Prize) 2005. godine, koju dobija za najboljeg evropskog džez umetnika. Njegov album „Xenophonia“ dobio je nagradu „Les victoires du jazz“ 2007. za najbolji album godine.

Bojanov projekat „Tetraband“ sa bruklinškim trombonistom Joshom Rosemanom, londonskim bubnjarom Sebom Rochfordom i basistom Ruthom Gollerom objavljen je za „Universal Jazz France“ u oktobru 2009.

Godina 2012. bila je posebno uspešna za Bojana Zulfikarpašića, budući da je za svoj album „Soul Shelter“ dobio najprestižniju nagradu u Francuskoj iz oblasti džeza, „Victoires du jazz“, kao i zvanje najboljeg džez muzičara.

Koncerte Zulfikarpašićevog seksteta u Srbiju organizuju Sava Centar, agencija Booyroom, Francuski institut u Srbiji i Muzička omladina Novog Sada.